Κάπως έτσι ξεκινάει το κυνήγι του ο πενηντάρης μπλόγκερ κάθε πρωί. Με άπειρα ταγκς και καλημέρες. Ακολουθεί η πρόσκληση για καφέ. Τάχα μου πολιτικοποιημένος, με προτίμηση στις νεαρές ηλικίες και φλέρτ παντελώς ξενερουά και προφανές. Αναρωτιέται μετά γιατί τον βρίζουν. Θα φταίει ο δείκτης νοημοσύνης σου που δεν το καταλαβαίνεις. Έτσι πάει. Ευτυχώς βρέθηκε ο τανκ να τον βάλει στη θέση του.
Περνάω στο πρώτο σκληροπυρηνικό χέιτμέιλ που έλαβα. Από το μαύρο γατάκι. Θα μάθει, λέει, που μένω και θα με λούσει με βόντκα για να με κάψει στη συνέχεια. Λες και τα βγάζω απ' το μυαλό μου. Δεν είστε εσείς αυτοί που μου στέλνετε τα μέιλ, όχι βέβαια. Το ίδιο αυτό αθώο κοριτσάκι που ενίσταται για το μπλόγκ αυτό, έχει κατά τα άλλα σεμνές παρέες, πηγαίνει σε σεμνά παρτυ...ξέρετε, υποδειγματική. Σαν το πάρτυ του κολλητού της πριν κάποιες μέρες. Πληροφορήθηκα για το ντεκόρ, μια σημαία ουράνιο τόξο. Σόδομα και Γόμορα, ένα πράγμα, φαντασία έχετε, δεν λέω περαιτέρω.
Το παρτυ κατά γενική ομολογία είχε λίγο απ'όλα. Και έναν απροσδόκητο επισκέπτη. Ελπίζω μόνο να μην ξεπέσει πολλές φορές ακόμα στον ρόλο της καθαρίστριας σε ξένα σπίτια, για χάρη του μεθυσμένου αισθήματος.
No comments:
Post a Comment